Kinagabihan ay kinamusta ako ni Moroni, tinanong ko sya tungkol sa kanyang kapangyarihan at ang sabi nya sa akin na nang bata pa sya ay napagalaman nya na may roon syang ganong kapangyarihan ng pinagalitan sya ng kanyang ama, nagalit sya at pumunta sa tabing ilog, kumuha ng bato at itinapon sa ilog at sumabog ito.sabi pa nya na hindi nya kayang kuntrolin ang elemento ng hangin ngunit lahat ng mahahawakan nya ay pwedi nyang gawing pasabok pag itoy kanyang binitawan.
Mabilis ang aking pag galling isa- dalawang araw lang ay humilom at bumalik na sa kundisyon ang aking katawan, sa buong buhay ko ang alam ko lang na hindi ako nagkakasakit. Nang naghilum at gumaling ako ng dalawang araw ay napag-alaman ko na mayroon akung kakayahan na hilumin ang aking mga sugat kaya pala hindi ako namatay ng gabing ginulpi ako at nabali ang maraming buto sa aking katawan.
Pinakilala ako ni Moroni sa kanyang pamilya, at nag-alok na doon kami manatili hanggang matapos ang paligsahan, pumayag naman si Tandang Helaman.
Dumating ang araw ng paligsahan madami ang dumalo, pinakilala ako ni Tandang Helamansa lahat na ako ang unang estudyante nya na nanggaling sa Isla ng Zarahemla, Isla ng pag-asa. Namangha ang lahat dahil akala nila na kathang-isip lang ang islang yun. Nakita ko rin ang kadalagahan sa lugar nila na tinitingnan ako na ngumingiti, nang itaas ko ang aking kamay para kumaway ay binatukan ako ni Tandang Helaman at nagsabing alam nya ang aking iniisip, napahiya tuloy ako sa aking sarili.
No comments:
Post a Comment